Visie Thomas van Steenbergen
In 2021 ben ik als technisch geneeskundige gestart met een opleidingstraject tot klinisch urodynamicus bij de functionele urologie onder Dr. Peter Rosier. Het doel van dit traject is de continuïteit van kennis en vaardigheden te waarborgen binnen de afdeling, zodat we ook in de toekomst laagdrempelig urodynamisch onderzoek van goede kwaliteit kunnen blijven doen. Aan de andere kant is onze patiëntenpopulatie steeds academischer geworden en een objectieve diagnose past goed in deze zorgpaden.
Mijn opleidingstraject is intern georganiseerd omdat er landelijk (noch internationaal) geen specifieke opleiding tot urodynamicus is. Omdat er bijvoorbeeld ook (nog) geen centraal kwaliteitssysteem bestaat is de kwaliteit, en dus betrouwbaarheid en bruikbaarheid, van urodynamica niet in elk centrum gelijk. Om de gemeenschappelijke kwaliteit te verbeteren heeft onze afdeling als kennishouder altijd nationaal en internationaal haar kennis verspreid, met als mooie mijlpalen een belangrijk aandeel in de ICS Good Urodynamic Practice van 2017 alsmede in de ICS Pressure-flow standard die eind 2022 zal volgen. Dit goede werk wil ik voortzetten om ervoor te zorgen dat ook urodynamisch onderzoek elders haar potentie waarmaakt.
Tevens zie ik mogelijkheden voor het versterken van het technisch geneeskundig aspect van de urodynamica. De signalen die gemeten worden gebruiken we nu maar ten dele voor het stellen van een diagnose, zoals bijvoorbeeld het drukpatroon bij detrusoroveractiviteit dat enorm verschilt tussen patiënten maar waarvan de klinische relevantie nog onduidelijk is. Signaalanalyse kan signalen helpen objectiveren en kwantificeren om zo te dienen als basis voor klinisch onderzoek, zoals de op onze afdeling ontwikkelde software ‘Contouro’ die de vorm van uroflowmetriecurves objectiveert. In de onderzoekslijn die ik bij detrusoroveractiviteit voor ogen heb kunnen we op een vergelijkbare manier via automatische analyse eigenschappen van de detrusordruk over de tijd kwantificeren. Onze uitgebreide historie aan urodynamische onderzoeken kan daarna ingezet worden om te onderzoeken of bepaalde combinaties aan eigenschappen passen bij bepaalde patiëntengroepen en bijvoorbeeld welke therapie in zo’n groep succesvol of juist niet succesvol bleek.
Voor de functionele urologie bleef de grootste uitdaging in 2021 misschien wel de lage capaciteit voor het uitvoeren van operatieve behandelingen, met als oorzaak naast COVID-19 ook een tekort aan menskracht. Nou is technologie natuurlijk niet het magische antwoord op alle problemen, maar ik denk wel dat we als afdeling en ziekenhuis goed op de hoogte moeten blijven van de toegevoegde waarde die technologie kan hebben. Een recent Gupta rapport noemt zelfs dat 110.000 zorgmedewerkers vrijgespeeld kunnen worden door juist gebruik en juiste implementatie van al bestaande medische technologie en ik denk dat technisch geneeskundigen daar een mooie rol in kunnen hebben.